ช่วงราว ๆ ในปีพ.ศ. 2432 นั้นได้มีการสร้างโรงพยาบาลแห่งแรกขึ้นภายในประเทศไทยซึ่งเป็นแห่งแรกที่ เป็นสถานที่รักษาผู้คนป่วยทั่วไป และโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยาในปัจจุบันซึ่งเป็นโรงพยาบาลที่รักษาผู้ป่วย ด้านจิตเป็นหลักโดยผู้ป่วยทางจิตนั้นค่อนข้างที่จะหาที่รักษายากเพราะสมัย ก่อนนั้นแพทย์ที่ชำนาญในด้านนี้มีน้อยและหายากมากจึงทำให้มีการก่อตั้งโรง พยาบาลรักษาทางด้านจิตโดยเฉพาะให้ประชาชนทั่วไปได้เข้ารับการรักษา จึงทำให้ผู้ป่วยจำนวนมากนั้นได้เข้ามาทำการรักษาอย่างมากและแน่นหนาเพราะ เป็นสถานพยาบาลที่รักษาด้านจิตแห่งแรก เมื่อบ้านเมืองเจริญขึ้นนั้นประชาชนอยู่กันอย่างแออัดเพราะไม่มีการจัด ระเบียบบ้านเมืองจึงทำให้ที่อยู่อาศัยนั้นเกิดโรคระบาดได้ง่ายนอกจากโรง พยาบาลจะรักษาทางด้านจิตแล้วด้านอื่น ๆ ก็รักษาได้ชำนาญเช่นกันและในช่วงนั้นมีผู้ป่วยเข้าการรักษาเป็นจำนวนมาก และในช่วงนั้นมีการระบาดซึ่งต้องเข้าการรักษาจึงทำให้โรงพยาบาลนั้นแออัดไป ด้วยประชาชนและในวันที่ 16 พฤศจิกายน 2440 สมเด็จพระนางเจ้าสาวภาผ่องศรี ผู้ที่สำเร็จการว่างานราชการในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งได้มีคำสั่งให้ป้องกันโรคต่าง ๆ
เพื่อให้ประชาชนไม่ล้มป่วยและบ้านเมืองได้อยู่กันอย่างปลอดโรคภัยไข้เจ็บโดย ที่มี นายแพทย์ พี.เอ. ไนติงเกล เป็นคนคุมงานหลักในเรื่องป้องกันโรคและความสะอาดหลาย ๆ ด้านเพื่อป้องกันโรคที่เป็นอันตรายต่อประชาชนทั่วประเทศ ซึ่งมีคำสั่งแต่งตั้งให้กัปตัน เยคาตอง รับได้หน้าเป็นช่างใหญ่สุขาภิบาล ในวันที่ 21 พฤศจิกายน 2440 ซึ่งสมัยก่อนนั้นประชาชนได้ใช้งานโรงพยาบาลกันอย่างหนาแน่นจึงเป็นที่ระบาด หนักเพราะผู้คนนั้นต่างกันป่วยคนละโรคบางคนมีอาการป่วยเล็กน้อยกับอีกส่วน หนึ่งมีอาการป่วยหนัก จึงได้มีการพัฒนาและบริหารให้เป็นระเบียบเพื่อความสะดวกของประชาชนและ พนักงานที่ให้บริการทางโรงพยาบาล และปัจจุบันนี้โรงพยาบาลได้มีระเบียบและเพียงพอต่อการให้บริการต่อประชาชน โรคระบาดนั้นจึงมีโอกาสที่จะเกิดน้อยมาก